• 
  • 23 October 2012
  Беларуская мова
  • Автор: Vilka82

  

  Сачыненне пра мiфiчную iстоту, можна пра ДамавIка цi Вадзянiка цI яшчэ пра каго.

• 
  • 23 October 2012
  • Ответ оставил: Weronika17

  В А Д З Я Н І К

         Паводле старадаўніх павер’яў беларусаў вадзянік – уладар вадаёмаў,  жывых істотаў у іх.

         Вадзяніка звычайна ўяўлялі ў выглядзе старога з зялёнай барадой,  доўгімі валасамі, расплывістым тварам, укрытага водарасцямі і цінай. Лічылі, што вадзянік жыве ў вірах рэк, асабліва каля млыноў, на дне азёр, крыніц,  глыбокіх кадлодзежаў. Яму прыпісвалі рух і памутненне вады, пару над ёй,  разлівы рэк, псаванне рыбалоўных прылад, разбурэнне плацін, гібельлюдзей і  жывёл у вадзе.

         У цыкле “У зачарованым царстве” знаходзім адзін верш, прысвечаны воднаму ўладару

  (верш   “ Вадзянік ”):

  Сівавусы, згорблены, я залёг між цінай

  І   гадамі грэюся – сплю на дне ракі.

  Твар травой аблутана, быццам павуцінай,

  За сыпаюць грудзі мне жоўтыя пяскі.

        Над вадой ля берага ціха спіць асока,

        Ды лаза зялёная жаліцца-шуміць,

        Хвалі ціха коцяцца і бягуць далёка,-

        І усё навокала сном адвечным спіць. (14)

         Вадзянік – стары, сівы, згорблены, ляжыць на дне ракі, увесь аблытаны цінай і засыпаны пяскамі. Старасць на дазваляе яму падняцца, агледзіць свае ўладанні і ён прытаіўся на самым днішчы.  Нямоглы, здаецца, ён баіцца ўсякага шуму ці з’явы, што могуць парушыць яго шматгадовы пакой. Ён нікога няздольны пакрыўдзіць.

         Вельмі падобны вобраз вадзяніка малюе М.Багдановіч у вершы  “Асенняй ночай”, што не ўвайшоў у нізку “ У зачарованым царстве”:

  …Спакойна мне тут пад вадою:

      Залёг я ля млына на дне;

      Апруся ля кола рукою,-

      Млын казку старую пачне.

          Кругі завіруецца жорнаў,

          Трасецца хадырна сцяна;

          А думы – як колас без зёрнаў,-

          Усё мяне цягне да сна.

  Беспамятна колы піхаю;

  Хілюся да дна галавой –

  І ўжо я драмлю, засыпаю

  Пад шум непагоды глухой. (15)

         Вадзяніку ўтульна адпачываць пад вадой ля млына, што ўкалыхвае яго сваёй адвечнай песняй і стары кладзе галаву на мяккае дно і засынае.  У яго няма клопатаў. Ён не здзяйсняе ні дрэнных, ні добрых учынкаў. Адзінае яго справа – спаць пад млынам. 

         Такім чынам, у вершах М.Багдановіча паўстае вобраз старога, нямоглага вадзяніка, няздольнага кіраваць сваім царствам.

  0
• 
  • НЕ НАШЛИ ОТВЕТ?

  Если вас не устраивает ответ или его нет, то попробуйте воспользоваться поиском на сайте и найти похожие ответы по предмету школьной программы: беларуская мова.
  На сегодняшний день (22.12.2024) наш сайт содержит 101 вопросов, по теме: беларуская мова. Возможно среди них вы найдете подходящий ответ на свой вопрос.

  Найти другие ответы
• Нажимая на кнопку "Ответить на вопрос", я даю согласие на обработку персональных данных

  Ответить на вопрос

Последние опубликованные вопросы